Wat 'n vreeslike besluit...

Die laaste paar maande van 2011 het ek geweet ek staan voor 'n keuse. Tussen die winkel, Crafty Kids en die paar kinders vir wie ek elke middag "Ouma" speel (kos gee, help met huiswerk en take) het dinge 'n bietjie doller as kop-af begin gaan. Ek het net besef ek sal iets moet prysgee... Dit was 'n bitter moeilike besluit. Ek is lief vir alles wat ek doen, ongelukkig is ek nie meer 30 jaar oud nie en het dinge net 'n bietjie erg begin raak. Na weke se dink het ek wel besluit om nie verder met Crafty Kids aan te gaan nie. Suiwer om finansiële redes. Die naskoolkindertjies is nog daar om die gaping te vul wat ontstaan het met Rouxlé se weggaan. Die vet weet, ek moet elke dag 'n kinderlyfie teen my vasdruk... dit is die vitamiene wat my hart nodig het!

Ek sal seker nou bietjie meer "eie" tyd hê oor naweke en in die aande. Tyd om bietjie aandag te gee aan my eie kunsgoetertjies. 'n Hele paar van my vriendinne het my al lankal gevra om vir hulle plastieksakhouers te maak en dit is darem gedoen oor die vakansie, al was ek 'n regte egte luidier hierdie Desember.

So van Desember gepraat.... Dit is vir my die aakligste tyd van die jaar. En nie omdat ek nie van Kersfees hou nie. Dit is seker maar 'n sielkundige ding. Vandat ek 'n klein dogtertjie was, het Desember altyd vir my met verliese gepaard gegaan. Die heel eerste Kersfees wat ek kan onthou, is toe my pa oorlede is in 1969. En die volgende paar jaar was daar elke Desember 'n begrafnis van 'n geliefde. Die ergste seker ooit was toe my bloedjong niggie oorlede is. Ek het daar gekuier die vakansie en dit was een van die seerste seer wat ek kan onthou. Hierdie Kersfees was nie anders nie. Daar het 'n baie seer ding met my gebeur, iets wat ek nie regtig oor die WWW kan uitblaker nie. Dit is nog seer, maar 'n mens leer maar om met die dinge saam te leef. Gelukkig is ek van kleins af voorberei daarop.

Maar genoeg daarvan. Dis Januarie. Dis 2012. Dis tyd vir nuwe dinge! Ek vertrou almal gaan die beste ooit van jare beleef.

Dankie vir almal wat hier lees. Ek waardeer dit baie.

So stukkie uit my daaglikse lewe om mee te begin...

Okay, ek het besluit om ook die blog-ding te probeer. Vraag is net... waarmee begin mens?! Miskien sommer net by vandag.
Ek het nogal 'n klomp dinge om te doen. Kersvadertjies wat ek gemaak het om te label en te prys en op die rak te sit, "kits" om bymekaar te sit vir die kinders wat so 'n lang skoolvakansie het om na uit te sien, om nie te begin praat van my huis/winkel wat so deurmekaar is nie!

Eintlik is ek heeltemal uit my roetine uit. Die juniors gaan nie skool hierdie eerste drie dae van die week nie en met die skool wat Vrydag sluit is ek ook nie elke dag seker wie gaan opdaag vir Crafty Kids nie. So kyk ek toe maar by die deur uit vanoggend en dink, ek beter my tafeldoeke wat gister gewas is bietjie op hulle plekke sit. Sien ek toe weer die hengsel palmtakke wat afgewaai het deur die nag en ek dink, nou moet ek my klein tafeldoekie neersit en netnou netnou lê hy weer op die grond, afgewaai. Intussen is een van die projekte wat vir my wag 'n ou daisy geweer en 'n paar skoentjies van my beste maatjie se kinders wat sy graag ge-"tokreen" wil hê. Dog ek by myself, dis tyd om Debbie se werkies te doen, dit is dan so 'n lekker dag buite. Ek gaan nou hier buite voor die deur sit en dit doen. Terwyl ek die nodige goeters uitdra om weg te spring, kry ek die idee om ietsie te maak om my tafeldoekie vas te hou....

Nou ja, aan die einde van die dag is Debbie se werk gedoen en op my buitetafel staan 'n skinkbordjie met 'n teepot, koppie en piering, melkbeker, suikerpotjie en selfs 'n blompotjie (met blomme). Het ek genoem dat die skinkbord 'n lappie ophet? Self hou ek nie so baie van die tokreengoeters nie, maar dit is darem lekker vir buitekant, want dit bly mooi! Ek het dit nog net eenkeer gedoen met 'n houtseekoei wat verniel het buite en daar is nou al maande verby en dit lyk nog steeds mooi. My arms, nek en gesig is lekker gebrand van die skaduwee wat so rondbeweeg, maar die eindproduk lyk nogal nie te sleg nie. Sal bietjie 'n foto neem en hier plaas.

Ek hoop nie ek verveel enige iemand met hierdie stukkie uit my daaglikse lewe nie... Dankie dat jy dit gelees het xxxS